Christophe probeerde meerdere keren zelfmoord te plegen: “Jezus geeft me weer zin om verder te leven”

Christophe verloor zijn geloof na een zwaar ongeval. Na jaren van alcohol- en drugsmisbruik vindt hij zijn weg terug: “Enkel Jezus kan mijn leegte vullen”.

Op zijn 16e neemt Christophe zijn vader mee naar het café. Die avond slaagt hij zeventien citroenjenevers achterover. Het begin van een jarenlange struggle met alcohol, drugs en psychologische problemen. Lees hier hoe Christophe ontdekte dat enkel Jezus zijn leegte kon vullen.

Christophe leeft weer op dankzij zijn groepje vrienden, waarvan je eerder al het verhaal van Kyle en Wesley kon lezen. ‘Ik ben echt beginnen te veranderen. Je had me eens moeten zien toen ik hier bij Recruits binnenkwam. Ik was een kluizenaar, heel bedrukt.’ Christophe kent zowat alle duisternis en tegenslagen die dit leven je kan geven. Maar waar er duisternis was, is er licht gekomen. En langzaamaan zie je Christophe veranderen. Er wordt een nieuw verhaal geschreven.

Christophe groeit heel gelovig op. Hij gaat naar de katholieke kerk, doet zijn communie en voelt zich goed op de katholieke jongenschool. Op zijn 15e jaar heeft hij een zwaar ongeval met de fiets. Doorboorde maag, inwendige bloedingen, … Christophe is er erg aan toe.

‘Het enige waar ik in slaagde was demonen oproepen. Maar dat nam ik er bij. “Laat die demonen maar komen”, dacht ik. Van God moest ik nog niets hebben.’

Christophe spendeert drie maanden in de kliniek, één week ligt hij zelfs op sterven. Door het ongeval is zijn alvleesklier doormidden gescheurd, wat de dokters pas heel laat opmerken.  Christophe keert zich tegen God. ‘Ik heb God vervloekt. Ik heb geroepen dat er geen God bestaat. Vanaf die periode moest ik niets meer van Hem hebben.’

‘Mijn vader kwam in een midlife crisis rond mijn 16e. Hij wilde uitgaan, op café gaan, de grote man uithangen. Hij trok me mee naar het café.  Het eerste wat hij deed was mij alcohol voeren. Ik deed rustig mee met m’n vader. De eerste keer dat ik dronk, kreeg ik meteen 17 citroenjenevers binnen.’ 

‘Van mijn zestien tot mijn vijfentwintig ben ik dan alcoholieker geweest. Ik kwam op café in contact met slechte mensen. Ik was ook nog zo jong. Ik ben in het drugsleven terecht gekomen. Wiet smoren, dope snuiven … ik heb het allemaal gedaan.’

Christophe maakt zelf een tijdje deel uit van een drugsbende. Hij smokkelde drugs de grens over. ‘Ik had veel geld, maar gaf het allemaal uit op café. Aan alcohol, drugs en vrouwen.’

Aanvaringen met de politie blijven niet uit. Christophe wordt aangehouden voor openbare dronkenschap, diefstal, slagen en verwondingen, afpersing, medeplichtigheid… Hij geraakt alsmaar verder in de problemen. 

‘Zo sukkelde ik maar verder in het leven. Ik miste iets. Er was een leegte in mijn leven. Mijn geloof was weg en om de leegte op te vullen, greep ik naar de drugs.’ 

Christophe hangt zelf even het Wicca-geloof aan. Hekserij, waarzeggerij, tarotkaarten leggen, geesten oproepen met een bord, alles wat kan helpen, probeert Christophe uit. 

‘Het enige waar ik in slaagde was demonen oproepen. Maar dat nam ik er bij. “Laat die demonen maar komen”, dacht ik. Van God moest ik nog niets hebben.’

Christophe zakt alsmaar dieper weg. Hij probeert zelfs twee keer zelfmoord te plegen en wordt even geplaatst in een psychiatrische instelling. Daarna volgt een medisch ontslag op het werk. ‘Ik zat alle dagen thuis. Mijn geld was op want ik was invalide verklaard.’ Alsof de put nog niet diep genoeg is, ontdekt Christophe dat zijn vriendin hem bedriegt. Ze sleurt hem ook mee naar parenclubs.

‘Ergens raakte de Bijbel me wel. We hebben bij mij thuis afgesproken en ik keek echt uit naar zijn bezoek. Ik kon maar niet stoppen met vragen stellen. Ik hing aan zijn lippen.’

‘Ik heb haar uiteindelijk buitengezet en ben terug naar Sint-Niklaas gekomen. Daar heb ik Wesley terug ontmoet. Op de trein. Ik kende Wesley nog van vroeger op het café. Wesley vroeg me of hij iets mocht voorlezen uit zijn Bijbel. Ik vond dat vreemd, maar ik dacht: “ik zal maar vriendelijk zijn”.’

‘Ergens raakte de Bijbel me wel. We hebben bij mij thuis afgesproken en ik keek echt uit naar zijn bezoek. Ik kon maar niet stoppen met vragen stellen. Ik hing aan zijn lippen.’

Christophe begint zelf de Bijbel te lezen. Hij zoekt dingen op het internet op over het geloof. Zo belandt hij op YouTube, bij een filmpje over Jezus. ‘Ik was aan het kijken naar iets van Jezus. De gospel of John of zo. Er kwam iets op in mij. Ik ging op mijn knieën, ik keek omhoog en al huilend riep ik uit: “Ik ben verkeerd!”

‘Ineens viel er een last van mijn hart. Er kwam echt een licht in mijn leven en ik kon het niet geloven’. 

‘De laatste tijd ben ik zo dorstig naar meer. Ik heb een geestdrift die ik lang niet meer gehad heb. Ik wil altijd maar meer en meer. Op een paar dagen heb ik ontzettend veel bijgeleerd over Jezus. Ik kan gewoon niet meer stoppen.’

Christophe liet zich samen met Kyle dopen. Op Pasen. De enthousiaste Kyle herinnert Christophe er graag aan dat hij niet meer dezelfde is. Christophe bevestigt: ‘Ik ben niet meer dezelfde persoon die hier binnenkwam: twee weken niet gewassen, een kap over mijn hoofd getrokken. Ik slik nog wel antidepressiva en slaappillen. Maar ik ben serieus geminderd. Ik bid dat de Heilige Geest mij verandert van binnenuit.’

Christophe werd gedoopt op Pasen.