Wanneer Kyle terugkomt van een bezoek aan zijn vader, staat de brandweer van Sint-Niklaas aan zijn voordeur. Een bevroren leiding van de bovenbuur veroorzaakt waterschade en maakt Kyles appartement onbewoonbaar.
Op 23-jarige leeftijd is Kyle dakloos. Hij heeft geen familie of vrienden om op terug te vallen. En ook het OCMW kan hem niet meteen helpen. En zo begint Kyle te zwerven. Twee jaar lang slaapt Kyle in de buitenlucht op een bankje. De steden vermijdt hij, want daar zijn te veel mensen. ‘Eten deed ik ook niet echt. Soms kocht ik een zakje chips waar ik dan een maand mee toekwam.’
‘Eten deed ik ook niet echt. Soms kocht ik een zakje chips waar ik dan een maand mee toekwam.’
Straathoekwerker Matthias trekt zich als enige iets aan van het lot van Kyle. ‘Zonder hem zou ik misschien nu nog op straat leven’. Matthias regelt voor hem het pand waar hij nu nog steeds woont.
Ik ontmoet Kyle via een gemeenschappelijke vriend, Kevin. Elke vrijdagavond spreken ze af met een groep vrienden om te bidden, in de Bijbel te lezen en gewoon samen te zijn. Ik ben uitgenodigd voor zo’n avond. Rond de tafel zitten ook nog Wesley en Christophe, elk met een even straf verhaal als Kyle. Ik merk een diepe vriendschap tussen de jongens. Omdat ze allemaal een bewogen verleden hebben, is er veel begrip voor elkaar. Maar meer nog dan het verleden, is het de hoop op een betere toekomst dat een sterke band maakt.
Hieronder volgt het verhaal van Kyles transformatie. Het verhaal van Wesley lees je hier.
Kyles verhaal
Een walm van wierook komt me tegemoet wanneer Kyle de deur opent. ‘Om de geur van schimmel en vochtigheid weg te krijgen’, vertelt hij. Kyle ontvangt me hartelijk in het pand dat hij via het CAW (Centrum Algemeen Welzijn) nu al zes jaar “mag” huren. ‘De eigenaar wilde nooit iets doen aan de schimmel. Maar het was dit of verder op straat leven’.
Toen ik een paar weken geleden Kyle hoorde, regende het nog binnen. Maar nu toont hij trots twee gloednieuwe dakkoepels. Ook het platte dak boven zijn keuken wordt aangepakt. ‘Een enorme gebedsverhoring’, vertelt Kyle dankbaar. ‘Zes jaar heb ik me tevergeefs heel kwaad gemaakt bij de eigenaar. Tot ik besefte dat ik niets kan zonder God, en we er als groep voor zijn beginnen te bidden’.
Kyle zet zich in zijn schommelstoel. Hij is klaar om zijn verhaal te vertellen. En als Kyle zijn verhaal vertelt, luister je met verwondering.
‘Als kind heb ik een moeilijke jeugd gehad’, begint Kyle. ‘Er was niet veel liefde tussen mijn vader en ik. Mijn broer en ik waren als oudsten van het gezin (van vijftien) altijd het zwarte schaap. Ik kon niets goed doen. En mijn vader liet niet na me dat op meerdere manieren duidelijk te maken.’
‘Ik was zo eenzaam dat ik vaak gedacht heb om er een einde aan te maken.’
Kyle begint daarom als jong gastje zijn dagen op straat te verslijten. Hij leert er te stelen, te liegen en drugs te gebruiken. Na enkele misdrijven, wordt hij geplaatst in een (open) jeugdinstelling. Maar zijn leven beteren, lukt Kyle niet.
Op zijn 14e belandt Kyle in de gesloten instelling in Mol. ‘Toen begon ik eigenlijk wel te beseffen dat het zo niet verder kon’. Maar bij gebrek aan begeleiding en goede vrienden, duiken zijn oude demonen (vaak letterlijk) keer op keer weer op. ‘Ik was zo eenzaam dat ik vaak gedacht heb om er een einde aan te maken.’
Toch twijfelde Kyle nooit aan het bestaan van God. In de lagere school vertelde een klasgenootje hem over God en nam hem zelfs mee naar de kerk van de Jehova’s getuigen. Kyle leerde er bidden. ‘Zelfs al volgde ik niet Gods weg, ik heb nooit getwijfeld dat Hij er was’.
Kyle herinnert zich momenten met God. ‘Ik was eens zo kwaad op iemand die mij constant achtervolgde en bedreigde, dat ik met een Molotov-cocktail naar zijn huis was gegaan. Ik wilde hem echt “kapotmaken”. Maar ik voelde dat Jezus me aansprak en me zei om het niet te doen. Ik heb me omgedraaid en ben terug naar huis gegaan.’
Ik wilde hem echt “kapotmaken”. Maar ik voelde dat Jezus me aansprak en me zei om het niet te doen
Maar langs de andere kant zijn er ook de verslavingen, de eenzaamheid en de slechte vrienden waardoor Kyle steeds weer diep valt. Het is letterlijk een strijd tussen licht en donker. Kyle vertelt over plaaggeesten die hem lastigvallen. ‘Ik durfde dat niet te zeggen, want ik dacht dat ik gek was’.
Een doodgewone ontmoeting met Wesley brengt licht aan het einde van de tunnel. Tom, een gemeenschappelijke vriend, brengt de twee in contact met elkaar. ‘Tom dacht dat we elkaar wel wilden ontmoeten omdat we allebei in God geloven’. Kyle kan goed praten met Wesley. Over zijn verleden en problemen, maar ook over de Bijbel. ‘Eindelijk had ik een broeder die me op het rechte pad hield, in plaats van al die negativiteit van andere vrienden.’
‘Ik wilde dat oude leven niet meer. Er is zelfs een moment geweest dat ik huilend op de grond lag, en dat ik God als een duif zag neerdalen. Op dat moment voelde ik me echt vergeven. Ik heb me nooit zo goed gevoeld als toen.’
God maakt alle dingen nieuw
Kyles transformatie begint pas echt als hij in de groep terechtkomt. Wesley nodigt hem een jaartje geleden uit voor Recruits, een discipelschapsbeweging onder christelijke jongeren. ‘Ik geloofde in God, maar ben Hem pas echt gaan volgen toen ik bij Recruits kwam. Bij Recruits is mijn passie voor Jezus begonnen. We lezen samen in de Bijbel, we bidden en bemoedigen elkaar. Daardoor ben ik echt getransformeerd.’
‘Op een morgen stond ik op en heb ik al mijn drugs buitengekieperd.’ Kyle is nu anderhalve maand clean. Ik vraag hem of hij geen terugval gehad heeft. Eén keer trok hij nog eens van een joint, toen hij een oude vriend tegenkwam. ‘Maar ik ben toen meteen gestopt, ik moet die rotzooi niet meer hebben’.
‘God heeft mij veel vergeven waardoor ik ook anderen kan vergeven. Mijn vader moest huilen toen ik zei dat ik hem vergeven heb. Hij weet dat mijn deur altijd openstaat voor hem’.
Kyle laat zich ook dopen, als teken van het nieuwe leven dat hij heeft gekregen.
Hij is God heel dankbaar. ‘God heeft mij veel vergeven waardoor ik ook anderen kan vergeven. Mijn vader moest huilen toen ik zei dat ik hem vergeven heb. Hij weet dat mijn deur altijd openstaat voor hem’.
Straathoekwerker Matthias erkent Kyles transformatie. Kyle: ‘Hij zei me dat ik precies niet meer dezelfde ben, waarop ik lachend antwoordde: Precies? Ik ben niet meer dezelfde!’
Dat wil niet zeggen dat alle sporen van zijn oude leven zijn uitgewist. “Kapotte” knieën, een pijnlijke rug: met Kyles gezondheid is het slecht gesteld. Het jarenlange gebruik van drugs en alcohol en het leven op straat hebben hun tol geëist. Alleen al naar de winkel gaan is een lijdensweg voor hem. Maar de hoop klinkt het luidst. ‘Vorige week heb ik voor het eerst een afspraak bij de tandarts kunnen regelen. En dat terwijl het zo moeilijk is om een tandarts te vinden.’
Het grootste wonder zit hem misschien wel in de kleine dingen. Een afspraak met de tandarts, renovatiewerken aan zijn woning, Kyle die weer eet en kookt … ‘De volgende stap is dat ik voor deze jongens een driegangenmenu klaarmaak. Daar zie ik enorm naar uit!’
Wil jij Kyle graag helpen? Dat kan financieel of met enkele spullen (wasmachine, kleerkast …) die Kyle nodig heeft. Neem hier contact met ons op.
