De Amerikaanse Maria Goddard (27) woont in Dallas en strijdt al sinds haar dertiende voor de rechten van het ongeboren kind. Sinds de vice-president van een pro-life organisatie radicaal tot geloof is gekomen, is ze een vurige pro-life activiste. Toen een paar dagen geleden de abortuswet van 1973 veranderd werd, was dat een van de gelukkigste dagen in haar leven: ’Ik voel mij alsof het mijn trouwdag is. Ik heb die glow over mijn gezicht van een pasgetrouwde. 14 jaar lang heb ik gedroomd van deze dag.’
Maria, wanneer werd je voor het eerst geraakt door abortus?
Maria: ‘Het was in de tweede klas dat één van onze leraressen ons vertelde over een zogenaamde partial birth abortion (gedeeltelijke geboorte-abortus). Het was afschuwelijk. Ze vertelde hoe ze het kindje met een soort schaar in de nek prikken, in het brein, zodat het kind meteen sterft. Maar soms prikken ze ernaast en dan is het kindje buiten de baarmoeder nog levend. Dan moet de arts het doden. Ik was niet eens een christen op dat moment, maar het feit dat we onze eigen soort vermoorden… Ik kon er niet bij. Ik was met afschuw vervuld.
Niet veel later kwam ik tot geloof en raakte ik meer betrokken. Ik werd vice-precident van een pro-life organisatie. Ik liep mee in demonstraties, gaf speeches en deed dagenlang onderzoek. En ik bad. Ik heb heel, heel veel gebeden. Er ging geen dag voorbij dat ik er niet aan dacht. Elke dag worden er 2363 baby’s vermoord in Amerika (dagelijks 125.000 wereldwijd), over de laatste 49 jaar meer dan 65 miljoen in totaal. Het is moeilijk om door te gaan met je leven als je dat weet. Het was mijn grootste droom, na Jezus volgen: Roe v. Wade zien vallen.’
Je vertelde dat je ook pro-choicers naar pro-lifers hebt gekregen? Wat is een van de grootste leugens op het gebied van abortus?
‘De woorden die mensen gebruiken, doen het OK doet klinken. We praten over ‘vrouwenrechten’ en ‘gezondheidszorg’. Maar de echte vraag is: wanneer is een mens een mens? Is het slechts een ‘hoopje cellen’? Ik denk dat wat ons mens maakt, is dat we uniek DNA hebben. En dat ‘klompje cellen’ heeft dus al uniek DNA vanaf het allereerste begin. Het is niet het DNA van de moeder alleen, of van de vader, maar een prachtige unieke mix van DNA.
Als je maar afleidt van die vraag: ‘is het een mens?’, kan je van alles roepen. Je ziet dat bij elke grote genocide: of het nu gaat om Westerse slavenhandel, of om de massamoord op de joden. Wanneer je iemand ontmenselijkt, kan je hem vermoorden. Laat iemand eens een filmpje van een abortus zien, hoe zo’n beentje eruit wordt getrokken, en dan een stuk romp en dan het hoofd… Heel veel mensen zouden dan tegen abortus zijn. Eigenaardig genoeg beschuldigen pro-choicers ons ervan dat we dat soort dingen photoshoppen, verzinnen.’
”WE PRATEN OVER ‘VROUWENRECHTEN’ EN ‘GEZONDHEIDSZORG’. MAAR DE ECHTE VRAAG IS: WANNEER IS EEN MENS EEN MENS?”
Jij hebt ook veel gesprekken gehad met vrouwen die abortus hebben gepleegd.
Maria: ’Ja, wist je dat heel veel vrouwen door depressie gaan en ook PTSS? Ik sprak een vrouw die echt jaren geleden een abortus had. Maar tot op de dag van vandaag kan ze het niet aan om een stofzuiger te horen. Want dat geluid was hetzelfde geluid van toen haar baby uit haar baarmoeder werd gezogen.’
”IK BEN ZELF OOK ALS KIND WEGGEGEVEN AAN EEN VERSCHRIKKELIJK ADOPTIEGEZIN. MAAR ARMOEDE , PIJN EN ELLENDE IS GEEN EXCUUS VOOR MOORD. IK BEN ZÓ BLIJ DAT IK NOG LEEF.”
Westerse media schrijven dat deze beslissing white privilege is. En dat de kinderen zullen opgroeien in hele slechte omstandigheden en deze beslissing vooral de armen raakt. Wat zeg jij daarover?
’Ik kan dat moeilijk serieus nemen. Ze halen er van alles bij om af te leiden van de werkelijke vraag: is het een kind of niet? En wil je het echt hebben over white supremecy en machtsmisbruik? De oprichter van Planned Parenthood (de grootste abortusprovider van Amerika), Margaret Sanger, was zelf een enorme racist. Ze wilde zelfs alle donkere mensen uitroeien om “het mensenras te zuiveren”. In een quote die nu weggefilterd is, zei ze ooit: “We do not want word to go out that we want to exterminate the Negro population.’’ Daarom plantte ze juist abortusklinieken in buurten met veel African-Americans. En met succes: vandaag de dag bestaat 1/3 van de donkere community niet meer door abortussen. Afrikaans-Amerikaanse vrouwen plegen percentueel gezien de meeste abortussen.’
Maria vervolgt vurig: ‘En over arme omstandigheden: weet je, ik ben zelf ook geadopteerd, mijn moeder koos ervoor mij weg te geven toen ik zes was. En het adoptiegezin waarin ik opgroeide was verschrikkelijk, met misbruik. Ik ben uiteindelijk zelfs weggelopen. Maar had ik niet willen leven? Nooit. Ik ben zo dankbaar dat ik leef! Want ik ben gegroeid, ben geheeld en nu help ik zélf kinderen die het zwaar hebben. We hebben allemaal moeilijkheden in ons leven. Maar moeilijkheden of armoede is geen goede reden voor moord.’
”WIL JE OVER WITTE PRIVILEGES PRATEN? DE OPRICHTER VAN PLANNED PARENTHOOD WAS ZELF EEN ENORME RACIST. ZE WILDE HET MENSENRAS ‘ZUIVEREN’”
Ik zie in het nieuws veel protesten, merk jij daar ook wat van in Dallas?
Maria: ’Jazeker, gisteren nog was er een groep van honderden mensen Dallas ingetrokken. Maar het is echt een groep hele boze mensen. Ik ga er niet heen. Ik ga met alle liefde een goed gesprek aan, als mensen echt luisteren. Maar dit is ontzettend emotioneel en agressief. Ze hebben in Californië zelfs al zwangerschapsklinieken bedreigd en vernield. En in Portland een vuurbom bij een kliniek naar binnen gegooid.’
Nog even terug naar zaterdag. Hoe voelde je je toen het nieuws kwam van de abortuswet?
Maria: ’Ik was euforisch. Ik voel mij alsof het mijn trouwdag was, afgelopen zaterdag, kan alleen maar gloeien met vreugde. Heb die blik op mijn gezicht van een pasgetrouwde. Ik belde gelijk mijn geestelijke ouders. Zij bidden al 49 jaar, al sinds deze wet er is, hiervoor. En ik heb het flink gevierd met vrienden! 13 staten hebben al gezegd dat ze het gaan verbieden. 13 andere staten volgen waarschijnlijk. Nu gaan we voor álle staten! Ik ervaar Gods hart bijna dagelijks hierover en geloof dat het huilt. We moeten het meest kwetsbare en onschuldige beschermen.’
